Santiago de Compostela

Mijn laatste blog van de Camino in Spanje. Vrijdag een dag in de regen van Arzua naar Pedrouzo. Voor het eerst zie ik - ondanks de caminodrukte - 3 reeën. In de namiddag heerlijk gegeten (pulpo=inktvis). ‘s Avonds een pelgrimsmis in een kleine kerk. Intiem en inmiddels ben ik bekend met de rituelen. Op tijd mijn stapelbedje in. Toch wordt zaterdagmorgen om 5:00 uur lawaai gemaakt en gaat het licht hier en daar aan...... Als ik dan toch wakker ben, dan wil ik ook wel lopen (na 2 bekertjes yoghurt) om 5:30 uur. 2 uur door donkere Eucalyptusbossen. Na een paar koffiestops bereik ik Santiago. De mist trekt op en de zon komt tevoorschijn. Wat een prachtig uitzicht. Een emotievolle binnenkomst op het grote plein voor de Cathedral om 10:30 uur. Ik kan het nog niet beschrijven wat er dan door mij heen gaat (dat komt nog wel).

Contact met vrienden die ik in de afgelopen 30 dagen ben tegengekomen. Hartverwarmend.

Op het Pelgrimskantoor krijg ik nummer 1068. Dat betekent 6 uur wachten op mijn officiële compostela. Gelukkig via een QR kan ik updaten of ik al aan de beurt ben. Ook de Huiskamer der Lage Landen bezocht. Nederlandse (en Vlaamse) vrijwilligers ontvangen daar pelgrims en laten daar hun verhaal doen. Welkom thuis met Senseo:-)

Terug op het plein voor de Cathedral is het volop genieten. Om 14:30 uur ontmoet ik Hiroaki uit Japan (we hebben een afspraak gemaakt). Een emotioneel weerzien met deze man die ik 2 september voor het laatst heb gezien en gesproken (samen met Ronald). We hebben elkaar veel te vertellen. Hij nodigt mij uit om samen een rondje berg Fuyi te wandelen of de 88-tempels-route. Toch maar ‘s over praten met Ronald:-)

Om 17:30 uur kan ik mijn Compostela ophalen en ook een certificaat van de gewandelde afstand in de afgelopen jaren.

Dan op weg naar mijn laatste overnachtingsadres het Seminario Menor. 2 nachten in een 1–persoonskamer. Er verblijven nog zo’n 200 pelgrims. Het avondeten is een gezellige boel.

Nou, mijn pelgrimstocht zit er op. Morgen pelgrimsmis bijwonen, vrienden ontmoeten die dan binnenkomen. En nog een nachtje in het Seminarie. Dan volgende week richting Nederland. De overgang zal niet meevallen.

Ik dank jullie allemaal voor het volgen en stimuleren van mijn wandeling door Spanje.

Bijzondere dank aan Marjolein, Annelieke&Tom&Hugo, Sytse&Mieke&Fedde, familie van Strijen, familie Bakker, vrienden, cantorij Heemstede, trainers van de AVH, Anjo (Fysio), Bianca (gesprekken en massages), buren van de IJsselaan, Susanna (Mundo Hispanico), Nicolette (pedicure) en bovenal mijn voeten. In 2020 of 2021 (heilig jaar) hoop ik naar Finisterre/Muxia te gaan.

Het is mooi geweest.