Curcxela in Kakheti

Met de zon vertrekken wij naar Kakheti. 2 studenten (Gogita en Irakli) rijden mee en dat levert leuke gesprekken op onderweg. Even een pitstop op de Gombori pass met koffie en thee bij 8 graden (boven nul). Mooie herinneringen aan deze plek bij eerder bezoek:-). Ook nog een stop gemaakt in het fraaie Telavi. Toch wel een verschil met de 40 graden van eind juli.
In Vachnadziani worden wij welkom geheten door bij de familie Natrosvili (ouders van Gogita). Daar gaan we direct aan het werk: Tataraoba, oftewel het bereiden van curcxela's. Gemaakt van ingedikt druivensap met bloem. Walnoten aan een draadje door de tatara halen en klaar is kees. Een zoete lekkernij. Dan blijkt dat er een uitgebreide lunch op ons wacht (de 3e supra op rij). Met 8 verschillende gerechten en heerlijke drankjes. Ja, ook wijn.
De toespraakjes volgen elkaar snel op. Met een fotoboekje en Georgische woorden heb ik verteld over (een deel van) mijn leven. Geen iPad of iPhone maar afgedrukte foto's in een boekje. Dat leverde mooie gesprekken op aan tafel.
Beladen met pompoenen, zoete lekkernij en wijn rijden wij in het schemerdonker naar Tbilisi. In het pikkedonker en zware mist weer over de Gombori pass. Na 3 uur zijn wij weer thuis.
In de vertrouwde keuken van Keti praten wij (Keti, Annemarieke en ik) nog lang na over de ontmoeting in Vachnadziani.
Morgen gaat de reis naar Kharagauli in de regio Imereti.
Daar begint mijn 'logeerpartij' voor ruim 5 weken. Spannend! Alle helpers zijn dan weg. Nog een filmpje van de bereiding van de curcxela: