Toerist of reiziger?

Toerist of reiziger? Wat ben ik in dit land? Ik vraag het mij af......De chaotische drukte van Tbilisi blijft op mijn netvlies en in mijn oren. Veel auto’s en veel lawaai. De contrasten met het platteland nemen toe. Sommige details komen ‘s nachts, bij het verwerken van de dag, terug. Dat jongetje tussen de militairen in de Sameba Cathedral. En de doopplechtigheid in Nariqala. De operamuziek in de concertzaal (maar ook de zangexplosie van het Rustaveli Ensemble).

Maandag o.l.v. Keti Tsiklauri 2 koorrepetities bijgewoond in 2 verschillende universiteiten. Uiteraard samen met Marjolein meegezongen met de studenten. Bekende en onbekende liederen.

Dinsdagmorgen om 9:00 uur met de trein naar mijn dorp. Langzaam ontvouwt zich het landschap voor onze ogen. Hoewel het dubbelglas met 15 cm water, het zicht wat belemmert:-)
De machinist fluit nog steeds elke 5 minuten om de koeien op het spoor te waarschuwen. We maken 4 tussenstops waarbij vrouwen op het perron hun broodwaar luidkeels aan de man proberen te brengen. Het smaakt heerlijk!
In Kharagauli worden we om 12:00 uur opgehaald door Vano & Nathalie en Demna en bij Golubiani staat een uitgebreide lunch met 12 gerechten klaar. Uiteraard met chacha (brandewijn) en cognac.
Wij genieten van de rust en de stilte om ons heen en raken niet uitgekeken van de mooie vergezichten. Als reizigers landen wij tussen de mensen en ademen in hun dag- en nachtritme mee.
Koeien en kalveren ophalen achter gindse heuvelen.
Na het avondeten worden wij uitgenodigd om druiven te persen. Druiven (adessadruif) van eigen erf. Om beurten staan wij te stampen in de badkuip, totdat er 30 liter druivensap is geperst.

Na een goede nacht (met ‘s morgens om 5 uur een stevige strijd tussen de hanen van dichtbij en verweg) volgt een uitgebreid ontbijt. En daarna.......Khveli maken. Heerlijke Georgische kaas. Van melk van eigen koeien.
In de middag een flinke wandeling naar 450 meter hoogte waar wij de ruïne van een kasteel uit de 12e eeuw bezoeken (Chkheri). Maar voor deze wandeling maakt Marjolein nog even een rit te paard! Dat bevalt wederzijds goed:-) en smaakt naar meer.....

Na het avondeten worden wij ingewijd in de kunst van het maken van curcxela. Van het rijgen van de noten tot en met het 2x onderdompelen in de pelamushi. Wat een feest!!!!

Vandaag, 26 oktober, gaan we het dorpsleven verder ontdekken.

Toerist of reiziger? Ik blijf natuurlijk een vreemde gast in dit mooie land.